Geen producten in je winkelwagen.
ervaar de sfeer van de show door de muziek af te spelen terwijl je leest (start vanaf 0.20)
Tweeënhalf jaar geleden werd Whitney mijn nieuwe collega, maar we werden al snel beste vriendinnen. Niet lang daarna wisten we dat we samen een show wilden maken. Whitney en ik maken altijd grapjes, dus in eerste instantie wilden we een comedyshow maken. Maar de ideeën klikte niet en we zaten vast.
Toen keken we elkaar aan en zeiden: “Waarom doen we niet het tegenovergestelde van wat mensen van ons verwachten? Waarom proberen we geen horror?” Toen werd het idee geboren en opeens begon alles te stromen. In een mum van tijd hadden we onze muziek gekozen en onze verhaallijn ontwikkeld. Het is het mooiste gevoel als alle puzzelstukjes op hun plaats vallen.
Het was zo leuk om samen te werken en we hebben elkaar echt gestimuleerd om onze acteer- en performancevaardigheden te verbeteren. De show voor het eerst opvoeren op het Nederlands Kampioenschap was een ongelooflijke ervaring. De aanmoedigingen van onze vrienden en collega’s waren overweldigend.
We hadden zo hard gewerkt aan deze show en het was het allemaal waard om mensen mee te slepen in ons horrorverhaal en ze 14 minuten lang mee te nemen naar een andere wereld.
– Duo: Sigrid van Rijswijk & Whitney Cox
– NK resultaat: 1e plaats
– WM resultaat: 1e plaats
1. Kruidenmengsel van rozen- en hibiscusolie: Geranium
2. Salie & Nootmuskaat
3. Infusie van spar, olie: Marjolein & Cadetar
Het verhaal begint met twee zusjes, Lily en Lucy, die met hun moeder verhuizen naar een nieuw huis. Er gaan geruchten over het huis die suggereren dat het er wel eens zou kunnen spoken. De meisjes zijn zich hier echter niet van bewust en zijn alleen maar bezig met spelletjes spelen in de tuin. Hun moeder vertelt hen dat ze mogen spelen, maar waarschuwt hen dat ze in het huis moeten zijn voordat de lantaarn aangaat.
De eerste ronde is luchtig en laat de speelse band tussen de zussen zien.
Aan het eind van de eerste ronde begint de lantaarn te flikkeren. De meisjes haasten zich terug naar de voordeur, maar voordat ze naar binnen kunnen gaan, licht de lantaarn volledig op en de meisjes verstijven op hun plaats. Plotseling wordt alles zwart in de hut. Als het licht weer aangaat, zijn de meisjes niet meer waar ze waren – ze hebben zich op mysterieuze wijze verplaatst en staren nu naar de lantaarn. Hun uitdrukkingen zijn veranderd en er hangt een griezelige sfeer in de sauna.
In de tweede ronde onthullen we dat de meisjes nu bezeten zijn en hun bewegingen volgen het ritme van de muziek, wat een griezelige, gedetailleerde golf aan de voorstelling toevoegt.
Aan het einde van de tweede ronde wordt Lily (Sigrid) weer normaal, maar Lucy (Whitney) blijft zich vreemd gedragen. Lily probeert contact te maken met haar zus, maar Lucy reageert niet. Opnieuw wordt de hut volledig donker. Als het licht weer aangaat, is Lucy verdwenen en laat Lily bang en alleen achter. Ze hoort Lucy’s stem: “Kun je me vinden…? Ik sta vlak achter je…”
Dan, op de maat van de muziek, verschijnt Lucy, volledig bezeten, die uit de put komt en op Lily afkomt.
Verschrikt rent Lily weg, schreeuwend om haar moeder, totdat Lucy haar handdoek door de kamer gooit, over de kachel. Wanneer Lily de handdoek vangt, raakt ook zij weer bezeten.
Deze laatste ronde draait om hun epische bezetenheid en synchronisatie, waarbij ze in perfecte harmonie samenwerken.
Als de muziek haar hoogtepunt bereikt, worden de meisjes plotseling weer normaal, bevend van angst en verwarring over wat er zojuist is gebeurd. Hun moeder roept dat ze binnen moeten komen. Maar als ze bij de deur komen, blijkt deze op slot te zitten. Ze schreeuwen om binnengelaten te worden, maar de muziek verandert opnieuw.
Met een laatste bezeten blik naar het publiek nodigen ze hen uit om mee naar buiten te gaan.
